Toen ik bezig was met het solliciteren bij de politie moest ik in Apeldoorn een sporttest doen. Bij deze sporttest hoorde ook het wegen en meten van mij. De sportdocent vertelde mij dat ik wat te zwaar was en er wat aan moest gaan doen. Ik woog toen 72 kilo. Ik ben toen flink gaan sporten. Ik liep halve marathons op een boterham met pindakaas. Hier is het allemaal begonnen. Telkens als ik de weegschaal zag hoorde ik de stem van de sportdocent in Apeldoorn:” Je bent te dik! Doe er wat aan!”. Deze woorden galmen regelmatig door mijn hoofd.
In oktober 2014 ben ik moeder geworden van onze geweldige zoon Robin. Na de geboorte hield ik 30 kilo over. De kilo’s moesten er af! Ik bekeek mezelf in de spiegel en zag een dik vet mormel! Ik herkende mijn eigen lichaam niet meer. Compleet geruïneerd! “Ja, Femke. Je bent moeder geworden. Dan hoort dat erbij. Het zijn de tekenen van het op de wereld zetten van en nieuw leven.”. Ja…Dat weet ik wel, maar zo voelt het niet! Ik voel me dik en wil mijn lichaam terug! Men zegt altijd 9 maanden op 9 maanden af. Omdat voor mij alles een strijd is en ik wil laten zien dat het mij lukt om eerder weer in shape te zijn doe ik er alles aan om dit te bereiken. Ik sportte extreem. at nagenoeg niets. Zat daarom regelmatig te trillen, omdat ik energie te kort kwam. Maar uiteindelijk had ik wel binnen 7,5 maand mijn oude kleding weer aan en woog ik net zoveel als toen ik zwanger werd van Robin.
In september 2015 heb ik PTSS opgelopen na en heel vervelend incident. Hierover had ik al verteld. Door de PTSS wilde ik meer grip krijgen op mezelf. Ik was tenslotte mijn IK kwijt. Voor mijn gevoel was ik de controle over mezelf volledig kwijt en zocht extreem controle hebben over voeding en sporten. Dit deed ik eerder ook al, maar nu een tandje erger. Ik was vooral bezig met het tellen van de calorieën. Als ik 1400 calorieën had gegeten die dag moet ik er zeker 1000 calorieën verbrand hebben door te sporten of te wandelen. Ik raakte helemaal van slag als ik te veel gegeten had en niet genoeg verbrand had. Ik stond dan voor de spiegel en zag een dik vadsig wijf staan en voelde me daarom nog rottiger.
In september 2017 werd ik wederom moeder van een geweldige zoon René. Ook aan deze zwangerschap hield ik veel kilo’s over, maar liefst 35 kilo. Dit vond ik heel erg. En wederom werden dezelfde woorden tegen mij gezegd. Ik luisterde er niet naar. Voor mij was 1 ding belangrijk. Ik wil de controle terug krijgen op mijn gewicht en lijf. Ik wil niet zwaar en vadsig zijn!
Ik heb René tot dat hij 6 weken was borstvoeding mogen geven. Ik mocht toen niet afvallen, want dan zou de kwaliteit van de melk achteruit gaan. Dit heb ik dus ook niet gedaan, al wilde ik dat wel heel graag. Nadat ik de borstvoeding afgebouwd had ben ik direct begonnen met streng letten op wat ik eet. Er waren dagen bij dat ik weinig tot niets at. Alleen het broodnodige. Als ik bijna van mijn stokje viel at ik een drogen cracker of een handje nootjes. Voor de rest niets. Wel sportte ik er extreem bij. Mijn motto was om aan het eind van de dag op 0 of zelf nog minder calorieën uit te komen. Dus hetgeen ik at ook te zorgen dat dit verbrand werd of zelfs meer. Ik viel in razend tempo kilo’s af. Mijn lijf stribbelde erg tegen. Ik had soms het gevoel dat ik flauw viel. Ik negeerde dit. Ook had ik veel last van krampen in mijn maag. Ook dit negeerde ik. Het voelde op ten duur gewoon lekker. Telkens als ik op de weegschaal ging staan zag ik dat er gewicht af ging. Dit motiveerde mij steeds om door te gaan. Ik pakte nog meer de controle hierop. Het voelde goed, maar Marc gaf bijna dagelijks aan dat ik er niet gezond uit zag. Ik keek bleek, soms suf. Ik was prikkelbaarder dan normaal. Ik sloeg het in de wind. Ik voelde me goed en daar ging het om. Ik had de controle en de rest kon me niets schelen. Als ik maar afval en controle had op de calorieën was het goed. Daar draaide het om!
Vanuit de politie kreeg ik de kans om aan een traject mee te doen. Dit heet “Samen Fit”. Dit zijn 3 keer 2 daagse waar je informatie krijgt over gezond eten, gezond bewegen en gezond denken. Ik heb de eerste twee daagse er op zitten. Dit heeft mij een duwtje de goede richting gegeven. Ik heb geleerd dat door juist gezond, bewust en goed te eten ik mezelf ontspannender voel. Ik ben nu een maandje bezig met deze manier van eten en ik val ook af. Ik beweeg gezonder. Doordat er voor mij geen grens was bleef ik maar door sporten. Door de eerste twee daagse heb ik geleerd door gedoseerd te sporten meer bereik dan in één keer heel veel. Ik ben inmiddels aan het trainen voor de halve marathon en hoop in oktober aan de start te staan in Eindhoven.
Leven met PTSS 