Controlefreak!!!

Iedereen herkent het waarschijnlijk wel. De overtuiging:” Had ik het zelf maar gedaan, dan was het tenminste goed gegaan!”. Door mijn PTSS is het heel lastig om van deze overtuiging af te wijken. Ik wil alles tot in de puntjes in de hand houden. Dit gaat soms tot het dwangmatige af. Ze noemen me daarom soms een controlfreak.

Ik heb een gezin met twee kleine kinderen. De jongste is inmiddels aan het kruipen en speelt daarom veel op de grond. In huis hebben we 3 poezen die aardig wat haren verliezen. Ik vind het daarom erg belangrijk om iedere dag te stofzuigen, kattenbakken schoon te maken enz. Eigenlijk de gangbare huishoudelijke taken. Echter sla ik hier extreem in door. Ik vind dat er iedere ochtend schoongemaakt moet worden en dit moet op een bepaalde manier. Marc die wil mij daar heel graag in helpen en pakt zo nu en dan de stofzuiger en maakt dan schoon. Nu komt het euvel. Doordat ik overal de controle op wil hebben en houden is dit nooit op het goede moment en nooit op de juiste manier. Doordat ik mijn emoties totaal niet onder controle heb barst bij mij direct de bom en is het huis te klein. Ik wordt boos. Ben onredelijk en smijt me de lelijkste dingen naar Marc. Ik roep alleen meer wat hij niet goed gedaan heeft en bevestig wederom mijn eigen overtuiging:” Zie je nou wel! Ik kan het maar beter zelf doen. Dan wordt het tenminste goed gedaan!”. Het vervelende hieraan is dat ik telkens mijn overtuiging kracht bij zet en Marc het eigenlijk nooit goed kan doen. Hij doet stinkend zijn best, maar krijgt telkens de deksel weer op zijn neus. Diep van binnen doet het me pijn om zo tegen hem te doen. Het frustrerende is dat ik zie dat ik onredelijk ben tegen hem, maar er niets aan kan doen. Ik heb mezelf totaal niet meer in de hand. De boosheid en irritatie neemt volledig de controle van mij over. Dit is niet wat ik wil, maar heb de kracht niet om het om te zetten. Gelukkig heb ik hier therapie voor waarin emotieregulatie behandelt wordt.